جهان هستی چگونه به وجود آمد؟

مردم از زمانی که هر چیزی را می توانند بپرسند این را پرسیده اند و پاسخ ها از همه طرف آمده است: از دین ، ​​سنت ، فلسفه ، عرفان ... و علم. گرچه به نظر نمی رسد این مسئله قابل اندازه گیری علمی باشد ، اما دانشمندان را به ایده های جالب و مشاهداتی سوق داده است: انفجار بزرگ ، مفهوم تورم ، این واقعیت که بیشتر جهان از ماده تاریک و تاریک تشکیل شده است. انرژی که ما نمی توانیم درک کنیم و موارد دیگر. البته دانشمندان نمی توانند ادعا کنند که از حقیقت قطعی آگاه هستند. اما می توانیم از منظر علمی به سوال بپردازیم و ببینیم چه چیزهایی را می فهمیم. چگونه ما آن را انجام دهیم؟ ابتدا ، ما به دنبال داده ها هستیم. به لطف فناوری مدرن ، اطلاعات ما بسیار بیشتر از افراد در سنین گذشته است که همین سوال را می پرسند. سپس می توانیم از روش ها و تکنیک های علمی برای تجزیه و تحلیل داده ها ، سازماندهی آنها به روشی منسجم و تلاش برای استخراج پاسخ استفاده کنیم. این روند و یافته های اصلی آن در مقاله شرح داده خواهد شد.

به لطف فناوری مدرن ، اطلاعات ما بسیار بیشتر از افراد در سنین گذشته است که همین سوال را می پرسند. سپس می توانیم از روش ها و تکنیک های علمی برای تجزیه و تحلیل داده ها ، سازماندهی آنها به روشی منسجم و تلاش برای استخراج پاسخ استفاده کنیم. مفهوم خلقت در یک زمینه علمی معنای خاص و خاصی پیدا می کند ، و نباید با مفهوم "خلقت از هیچ" خلط شود که ما در متافیزیک یا الهیات توحیدی می یابیم. در معنای باریک و متداول آن ، به معنی مشخصات وضعیت جهان در برخی اوقات اولیه است ، همراه با قوانین فیزیکی که این حالت اولیه را تا به امروز تکامل داده اند. حالت اولیه ممکن است تقریباً کلاسیک یا کوانتومی باشد یا نباشد و قوانین تکامل ممکن است شامل معادلات مکانیکی کوانتوم یا معادلات کلاسیک باشد. بعضی اوقات مشخصات حالت اولیه فقط آماری است که از بین برخی از گروه های ایالتی با احتمال تجویز شده انتخاب می شود. در این حالت ، ایده یک حالت اولیه با مجموعه حالتهای اولیه ممکن و توزیع احتمال روی آن جایگزین می شود. حتی وقتی استیون هاوکینگ خلقت جهان را از "هیچ" توصیف می کند ، این فرایند شامل مشخصات برخی از شرایط اولیه برای عملکرد موج کوانتومی است. بنابراین برای بحث در مورد خلقت ، باید در نظر بگیریم که شرایط اولیه چه بوده است. بنابراین ، معنای علمی "خلقت" در واقع توصیف ریاضی از نظر معادلات و شرایط اولیه "آغاز طبیعی" یا "ظهور از چیزی" است.

از آنجا که ما می خواهیم بدانیم که آیا جهان آغاز داشته است و اگر چنین است ، چگونه جهان آغاز شده است ، این امر به ساخت تصویری از جهان اولیه کمک می کند - در اولین زمان های ممکن چگونه بود؟ ما امروز با نگاه به جهان هستی این کار را می کنیم ما امروزه درباره قوانین طبیعت چیزهای زیادی می دانیم و نشانه های زیادی داریم که نشان می دهد آنها در طول عمر جهان تغییر نکرده اند. بنابراین می توانیم با استفاده از آنها تصویری از جهان اولیه را بسازیم. ما می توانیم امروز جهان - محتوای آن و اندازه آن و رشد آن - را بررسی کنیم و سعی کنیم نتیجه را به عقب برسانیم. روش مکمل دیگر یادگیری در مورد وضعیت جهان در زمانهای اولیه متکی به نظریه نسبیت خاص انیشتین است. این تئوری می گوید که نور از راه دور مجبور بود مدت طولانی سفر کند. بنابراین نور

ما امروز مشاهده می کنیم که از منابع دوردست زمانی که جهان بسیار جوانتر ساطع شده است ، و اطلاعات مربوط به مدت ها قبل را ارائه می دهد. وقتی امروز به جهان نگاه می کنیم ، چه چیزی پیدا می کنیم؟ ما با آنچه می توانیم ببینیم شروع می کنیم. معلوم می شود که چیز زیادی نمی توانیم ببینیم! مقدار کمی از جهان در واقع ماده مرئی است ، در واقع فقط حدود پنج درصد. این از ستارگان و گاز (عمدتا هیدروژن) تشکیل شده است که همگی توسط جاذبه به کهکشان متصل شده اند. کهکشان ها نیز به هم متصل شده اند و به صورت خوشه ای سازمان یافته اند.

منبع :  نیوتکس دات آی آر